Jak widać już na tym etapie tę dwójkę coś łączy, chociaż jeszcze nie widzieli się na oczy. Wszystko się zmienia, kiedy Lorraine wylatuje z Paryża do Nowego Jorku, gdzie podczas jednej z aukcji udaje jej się zakupić obraz Czartoryskiego, zatytułowany "Wartownik".

To właśnie tam, po udanym zakupie, wracając do mieszkania przez Central Park, zostaje przez kogoś napadnięta. Szczęśliwie, w ślad za nią szedł Léo, którego zachowanie innego mężczyzny nieco zaniepokoiło. Jest to pierwsze spotkanie tych dwojga, których połączy coś więcej niż jedna upojna noc.

Książkę "O północy w Nowym Jorku", którą napisał Mark Miller, czytało mi się bardzo dobrze. Była ta pozycja z wątkiem romantycznym, ale także nieco kryminalnym, ze względu na wiadomości SMS'owe do Lorraine oraz próby zamachu na jej życie. Ponadto na Léo czyhał niezadowolony kolekcjoner obrazów, który zorientował się, że został oszukany.

Problemy finansowe mężczyzny, jego wyjście z więzienia i fakt, że znalazł się w miejscu, gdzie jeszcze przed momentem mogło dojść do zbrodni, nie poprawia jego wizerunku. Na początku jest on nawet podejrzany o współudział w próbie napadu na Lorraine. Prawda jednak okazuje się zgoła inna, a co najważniejsze nieoczekiwana!

Bardzo podobała mi się ta książka. "O północy w Nowym Jorku", którą napisał Mark Miller była nieprzewidywalna, z lekką nutą humoru, jeśli chodzi o co niektóre postacie, ale także zakończenie miało lekki posmak goryczy. Genialnie napisana historia, osadzona w jednym z najpopularniejszych miast na świecie, a ponadto z bardzo ciekawym wątkiem jakim jest malarstwo i wszystkie powiązania z tym tematem. 

Postacie były dobrze wykreowane. Miałam wrażenie, że nie było tam osób niepotrzebnych i zbędnych. Każdy w tej historii miał swoje miejsce i idealnie wpasowywał się w fabułę. W książce "O północy w Nowym Jorku", którą napisał Mark Miller nie mam się do czego doczepić, ale także nie jest ona aż tak dobra, bym dała jej najwyższą notę. Mimo wszystko serdecznie Was zachęcam, do sięgnięcia po tę pozycję. Wydaje mi się, że ostatnie strony zaskoczą niejednego!

Jestem bardzo ciekawa, co sami myślicie o tej książce. Czy czytaliście? Macie w planie? Jakie są Wasze wrażenia i czy Wy również zostaliście zaintrygowani tym kryminalnym wątkiem, który bardzo dobrze wpasował się w ten obyczaj. Dajcie znać w komentarzach jakie są Wasze odczucia!

Barwna, przyciągająca wzrok okładka, która absolutnie nie odzwierciedla mroku panującego w tej pozycji. Jest to ilustracja zaprojektowana przez Piotra Sokołowskiego, która bardziej kojarzy mi się z jakąś zabawą w chowanego lub berka niżeli próbą rozszyfrowania kto czyha na życie Lorraine.

Na ilustracji widnieje miasto w nocy. Widać tam księżyc, rozgwieżdżone niebo, oraz dwoje ludzi, którzy dokądś biegną, a być może jedno goni drugiego. Na zdjęciu tym przeważają kolory fioletu i różu poprzetykane żółtym odcieniem, chociażby czcionki tytułu oraz imienia i nazwiska autora.