K A Figaro - Próba życia


K A Figaro - Próba życia


INFORMACJE OGÓLNE


Autor: K.A. Figaro

Tytuł: Próba życia

Liczba stron: 329

Wydawnictwo: Lipstick Book

Kategoria: Erotyk/romans

Tłumaczenie:

ISBN: 978-83-280-7445-3

OPIS


Łucja przepadła jak kamień w wodę. Dymitrem targają sprzeczne uczucia. Z jednej strony pragnie bliskości kobiety, jednak z drugiej ciągle powtarza jak bardzo jej nienawidzi i nie chce jej znać. Pragnie wykrzyczeć jej to w twarz, ale aby to uczynić musi ją znaleźć. Nawet nie wie czy żyje, a rodzice Łucji nie mają zamiaru pomóc mu w dociekaniu prawdy. W całą tą sytuacje zamieszany jest Sebastian czyli ojciec Dymitra, zaś Alex zrobi wszystko, by nasza główna bohaterka w końcu zapomniała o mężczyźnie, który traktował ją jak prostytutkę.

Czy Łucja żyje? Gdzie się ukrywa? Jaki wpływ ma kobieta na zachowanie Dymitra? Jaką tajemnicę skrywa Sebastian i czy doczekamy się szczęśliwego zakończenia? Aby się przekonać, musicie sięgnąć po tę książkę!

MOJE WRAŻENIA


Książka ta ma swoją premierę 12 lutego, ale już dziś macie możliwość przeczytania, co ja uważam na temat tej pozycji! Kiedy dowiedziałam się o kontynuacji losów Łucji, bez zawahania zgodziłam się, by przeczytać tę pozycję. Wiedziałam czego mogę spodziewać się po treści i nawet jeśli to nie jest gatunek literacki, w którym się zaczytuję, ta konkretna historia ogromnie mnie ciekawiła! Autorka ukończyła drugi tom w takim momencie, że zacierałam jedynie rączki, gdy kontynuacja wyszła na polski rynek wydawniczy. W książce zatytułowanej "Próba życia" autorstwa K A Figaro dzieje się na prawdę sporo. W porównaniu do swoich poprzedniczek, erotycznych scen jest tu mniej, ale to nie oznacza, że nie ma ich w ogóle. Pozycja ta została podzielona na cztery części. Każda z nich jest przedstawiana z punktu widzenia innej postaci, dzięki czemu mamy wgląd w myśli poszczególnych bohaterów. Możemy dowiedzieć się jakie emocje nimi kierowały, o czym myśleli, co robili i dlaczego. To pozwala nam zrozumieć zarówno postawę Łucji jak i Dymitra.

Nie będzie to spoilerem, że kobieta żyje. Historia jej cudownego przeżycia, została zgrabnie wyjaśniona już na samym początku, dzięki czemu wiemy jak skończył się ostatni wątek fabularny w drugim tomie. Sama byłam niesamowicie ciekawa jak autorka ma zamiar ugryźć ten temat, gdyż faktycznie "Zranione uczucia" wgniotły mnie swoim zakończeniem w ziemię i nie widziałam wyjścia z tej sytuacji.

Okazuje się, że wyjście było i to całkiem logiczne i dające możliwość na kontynuację losów kobiety. W książce "Próba życia" autorstwa K A Figaro pojawią się nowe postacie takie jak Ania czy Alex. Tych dwoje będzie światełkiem w tunelu dla naszej głównej bohaterki. Kobieta wyląduje u swojej siostry z totalnie złamanym sercem. Będzie strzępkiem nerwów, wrakiem człowieka, który nie widzi sensu życia.

"Podbiegłam do niej i porwałam ją w ramiona, a ona zaśmiała się wesoło. Tak, to było moje szczęście,moje serce i mój dom. Nie potrzebowałam niczego więcej. Niczego. Żadnych mężczyzn."


Z radosnej, młodej, szczęśliwej dziewczyny, Dymitr zrobił wiecznie smutną, zlęknioną, zdesperowaną kobietę, która pomimo poniżenia i złego traktowania dalej lgnęła do niego jak pszczoła do miodu. Był to obraz zranionej, odrzuconej i wykorzystanej kobiety, która straciła zaufanie do mężczyzn i zamknęła się przed nowymi znajomościami.

Boje się kontynuacji tej książki, ponieważ jeśli Dymitr jest jednym z głównych bohaterów, logika podpowiada mi, że prędzej czy później Łucja do niego wróci. Czy warto dawać szansę komuś kto traktował nas gorzej od śmiecia na ulicy? Czy ludzie pod wpływem miłości potrafią się zmienić? I pytanie najważniejsze... Czy Dymitr w końcu pozwoli swojemu sercu decydować co jest dla niego najlepsze?

Skupmy się teraz właśnie na nim. K A Figaro w książce "Próba życia" wykreowała go na mężczyznę powoli staczającego się. Alkoholizm, hazard i przypadkowy seks, to codzienna rutyna naszego głównego bohatera. Sam nie widzi w tym nic złego, a nawet gdyby, to całą winą obarcza nieobecną obok niego Łucję oraz matkę, która wiecznie była pijana i nie obchodził jej los małego Dymitra. Autorka stara się w pewien sposób złagodzić jego charakter. Przywołuje wspomnienia z dzieciństwa, które wcale nie było usłane różami. Wspomina małego chłopca, którego jedynym przyjacielem był pies. Faktycznie w tych chwilach serce czytelnika może lekko zmięknąć. Podświadomie rozumiemy sytuacje w jakiej znalazł się Dymitr, z drugiej jednak strony to nie tłumaczy jego zachowania jako dorosłego człowieka, który ma wszystkie kobiety za nic i udowadnia to na każdym kroku.

"- Niech pan sobie nie robi ze mnie jaj! Zapłaciłem panu kupę szmalu, żeby znalazł pan te dziwkę, a pan mówi, że rezygnuje ze zlecenia!"


Autorka pokazuje nam dwa światy. Zniszczony świat Dymitra i powoli odbudowujący się Łucji. Dzielą ich tysiące kilometrów i inne priorytety. Kobieta nie szuka mężczyzny do łóżka, a ojca swojej córki. Dymitr nie ma zamiaru się ustatkować. W dodatku istnieją osoby, które doskonale wiedza gdzie jest Łucja, zaś Alex wydaje się być idealnym materiałem na przyszłego męża.

Jak potoczą się dalsze losy tej dwójki? Czy w końcu połączy ich miłość? A może każde pójdzie w swoją stronę? Zakończenie książki miało być zaskakujące, ale nie było. Dla mnie to lekko odgrzewany kotlet nie robiący wrażenia, gdy powtarza się go kolejny raz. Nie jest to tak spektakularne, ale mimo to jestem ogromnie ciekawa jak to wszystko się potoczy. Mam jedynie nadzieję, że Łucja przestała myśleć tyłkiem. Dymitr będzie miał na prawdę trudności, by ponownie zdobyć kobietę. Nie tylko ze względu na to co jej zrobił, ale również dlatego, że Łucja odnalazła kogoś kto nie widzi w niej jedynie osoby na spędzenie wspólnej nocy.

OKŁADKA


Ta sama kolorystyka, ta sama czcionka i (o Boże, to nie możliwe! - ironia) autor. Nawet modele ci sami, ale stojący w innej pozycji. Czy ilustracja przyciągnęła mój wzrok? Poniekąd tak. Tym razem kobieta nie stoi na przeciwko mężczyzny, a jest do niego odwrócona tyłem. Jej włosy upięte są w koka, zaś na twarzy modela widnieje ten sam uśmieszek. Trochę mi on nie pasuje w odniesieniu do tego jak zachowywał się główny bohater tej książki, ale... kto zabroni modelowi? Grafika czysta, przejrzysta z wyraźnym tytułem. Nie mam jej nic do zarzucenia, jednak nie wywołała ona u mnie efektu "wow!". Jak było w Waszym przypadku? W końcu o gustach się nie dyskutuje, prawda?

MOJA OCENA


Fabuła: 4/5

Język: 5/5

Bohaterowie: 5/5

Zakończenie: 4/5

Wrażenia wizualne: 4/5

*Ocena ogólna: Warto przeczytać

Książkę mogłam zrecenzować na swoim blogu dzięki życzliwości wydawnictwa Lipstick Books


*ocena ogólna jest oceną SUBIEKTYWNĄ a nie średnią arytmetyczną

You Might Also Like

2 Comments

  1. Przeczytałam "Prosty układ", czyli pierwszą część tej serii. Bardzo źle to wspominam. Żadna książka mnie tak nie irytowała i żadnych bohaterów nie uważam za tak okropnie wykreowanych, bo odebrałam ich jako postacie, które myślą narządami rozrodczymi. Irytowała mnie też relacja bohaterów, bo nie to nawet nie było frriends with benefits, tylko coś, co wyglądało, jakby bohaterowie wpadali do siebie i szli do łóżka. Moim zdaniem coś tutaj nie wyszło i nie mam zamiaru kontynuować czytania tej serii, bo szkoda moich nerwów.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W tym co piszesz jest sporo racji. Kiedy pierwszy raz sięgnęłam po tę serię, miałam jedno wielkie WTF. Jednak było to dla mnie tak głupie, a zarazem tak dobre, że praktycznie serie wciągnęłam nosem. I tak. Potwierdzam... Bohaterowie częściej myślą dupą niż rozumem, ale cóż... taka kreacja bohaterów.
      Jeśli nie podobała Ci się ta seria to tyle dobrego, że jej nie kontynuowałaś i się nie męczyłaś. Szkoda czasu na złe książki. :)

      Usuń

Jest mi niezmiernie miło, że poświęciłeś swój czas i przeczytałeś mój wpis. Dziękuję za każdy pozostawiony komentarz, za każdą radę i krytykę. Mam nadzieję, że jeszcze do mnie zawitasz czytelniku!