K A Figaro - Dwie drogi
INFORMACJE OGÓLNE
Autor: K.A. Figaro
Tytuł: Dwie drogi
Liczba stron: 380
Wydawnictwo: Lipstick Book
Kategoria: Erotyk/romans
Tłumaczenie: –
ISBN: 978-83-280-7695-2
OPIS
Wydawać by się mogło, że Łucja odnalazła spokój w ciepłej Hiszpanii. Powoli stara się ułożyć sobie życie z dala od Dymitra w ramionach Alexa, ale czy tak na prawdę przeszłość da o sobie zapomnieć? Dymitr pomimo upływu pięciu lat wciąż przed oczami widzi kobietę, którą niegdyś wyśmiał i wyzwał od dziwek. Próbuje sobie wmówić, że jej nienawidzi, kiedy tak na prawdę darzy ją o wiele cieplejszym uczuciem.
Jedna książka i dwie historie. Dwoje bohaterów i dwie drogi, które K A Figaro stara się przedstawić w taki sposób, byśmy mieli obraz zdarzeń z różnych perspektyw. Tych dwoje połączy coś, co wywróci ich życie do góry nogami. Przygniecie, stłamsi, ale równocześnie da powód do przemyśleń i rozważań. Osobno, a jednak wspólnie będą musieli stawić czoło problemom jakie zostaną na nich nałożone. Czy Łucja znajdzie w sobie tyle siły, by stawić czoło Dymitrowi? Jak zareaguje mężczyzna, gdy po pięciu latach rozłąki znów ujrzy kobietę?
Emocjonalna pozycja, którą trzeba przeczytać, aby zrozumieć zachowania bohaterów, ich wybory i zbliżyć się odrobinę bardziej do finału tej powieści!
MOJE WRAŻENIA
Jak już pisałam we wcześniejszych recenzjach tej serii - gatunkowo nie są to moje klimaty.W tym jednak przypadku jest całkowicie inaczej. Wydaje mi się, że jest to spowodowane kreacją bohaterów. Oprócz opisów scen łóżkowych (i nie tylko łóżkowych, ale również prysznicowych, kuchennych, pokojowych, biurowych i wszelakich gdzie można w teorii jak i praktyce uprawiać seks), ważnym elementem tej serii są bohaterowie właśnie. K A Figaro w swojej książce "Dwie drogi" dokonała czegoś, z czym osobiście spotykam się bardzo, ale to bardzo rzadko! Mam tu na myśli rozdzielenie głównych postaci, w taki sposób by były zmuszone żyć osobno.
Autorka przedstawia nam dosłownie dwa, osobne, główne wątki, gdzie w jednym widzimy, co dzieje się z Łucją, natomiast w drugim, jak żyje Dymitr. "Dwie drogi" są w moim odczuciu tomem, w którym najważniejszym elementem jest zachowanie postaci. Ich charakterystyka. Zagłębiamy się w ich myśli, odczucia, mamy wgląd do umysłu bohaterów. Wiemy o czym myślą, co ich trapi i jak reagują na konkretne sytuacje. Właśnie w tym tomie możemy dowiedzieć się bardzo dużo o samych postaciach, zaś to co dzieje się dookoła nich jest tylko otoczką, dzięki której tak szybko nie nudzimy się podczas czytania pozycji.
"Działałem spontanicznie. Nie wiedziałem, czy robiłem dobrze, czy źle, ale nie chciałem widzieć w oczach Łucji nienawiści. Sam do końca nie wiedziałem, czemu mi na tym zależało, ale to było silniejsze ode mnie."
K A Figaro w swojej książce "Dwie drogi" przedstawi dwa totalnie różne światy - pełen miłości, zaufania i zrozumienia świat Łucji, oraz przepełniony nienawiścią, chamstwem i kłamstwem świat Dymitra. W obu tych światach występować będą różne postacie, dzięki którym cała fabuła nabierze realistycznego wydźwięku. Ponownie spotkamy Justynę, która nie widzi nic powyżej pasa, Sebastiana, który będzie czerpał garściami i celebrował każdą chwilę spędzoną ze swoją wnuczką, której Dymitr wyrzekł się kilka lat wcześniej. Alex zagra w roli anioła stróża, naszej Łucji, a co zaskoczyło mnie najbardziej, będzie również krótki wątek z dawnymi przyjaciółkami kobiety. Autorka nie zapomniała kompletnie o niczym i nikim!
Ogromną przemianę zauważymy w Łucji. Niegdyś uległa, strachliwa, teraz zamieni się w kobietę silną, zdecydowaną i chroniącą swoją rodzinę za wszelką cenę. Wie czego pragnie i nawet jeśli potknie jej się noga, wstanie, otrzepie sukienkę z kurzu i pójdzie dalej. Tego samego nie można powiedzieć o Dymitrze. Facet dosyć niefortunnie zakończył swoją przygodę na motorze w trzecim tomie. Teraz otrzymamy dalszy ciąg tej historii. Jej skutki, szczyptę na prawdę mocnych i bolesnych wspomnień z dzieciństwa mężczyzny oraz jego przymusową wręcz przemianę. Z hazardzisty, alkoholika i nieudacznika Dymitr będzie starał się zostać człowiekiem biznesu. Aby nie stracić wszystkiego co dotychczas udało mu się osiągnąć, będzie musiał przejść na prawdę przez wyboistą drogę.
"Nic innego mi nie zostało, jak zgodzić się na propozycję, zamieszkać z nim i podjąć się terapii, która wydawała mi się zbędna. Może i wybrałem łatwiznę, ale nie mogłem tak dalej funkcjonować. Przecież kiedyś byłem rakiem biznesu, łowiłem najlepsze inwestycje, a dziś stałem się śmieciem..."
Na szczęście, w jego życiu pojawi się ktoś, kto sprawi, że dla tej osoby, mężczyzna będzie miał motywację, by stanąć na własnych nogach. Terapeuta, mieszkanie pod czujnym okiem ojca i te ciemne, radosne oczy. W moim odczuciu "Dwie drogi", którą napisała K A Figaro jest książką przełomową. Dzieje się bardzo wiele ważnych rzeczy, które będą miały wpływ na dalsze losy bohaterów. Autorka nieźle namieszała i tak na prawdę nie wiadomo komu można zaufać, a kogo trzymać na dystans. Osoby, które lubiłam w poprzednich tomach, nagle straciły w moich oczach. Niektórzy stali się jeszcze bardziej bezczelni, a inni wywołali u mnie zdziwienie.
"Dwie drogi" to książka opowiadająca historie osób, które się zagubiły. Które szukają szczęścia w miłości. To powieść o dzikim pożądaniu, zranionym sercu i wszystkim co można zaliczyć do piekła i nieba na ziemi. Pozycja ta sprawia, że zaczęłam w niej dostrzegać coś więcej niż tylko erotyk. Napisana lekkim językiem, przyjemna w odbiorze, ciekawa wręcz wciągająca fabuła, postacie dobrze wykreowane - na tyle by jednym współczuć innych nienawidzić, a trzecich kochać.
"Spragniony jedzenia, bo od dwóch dni nic nie jadłem, chwyciłem lizaka, jakby był największym skarbem na świecie. (...) Kiedy podniosłem wzrok, wiedziałem, że dzisiaj nie pójdziemy po chleb. (...) Pragnąłem zniknąć. Pragnąłem zapaść się pod ziemię."
Moja relacja z tą książką zmieniła się diametralnie od naszego pierwszego "spotkania". Byłam niesamowicie sceptyczna do tej historii. Opisy seksu, charakter Dymitra czy naiwność Łucji bardzo mnie irytowały. Obecnie zaczęłam rozumieć zachowanie i podjęte decyzje tej dwójki. Im dalej w lasy tym mocniej zżyłam się z postaciami przedstawionymi przez autorkę i teraz mam czyste sumienie, by zachęcić Was do sięgnięcia po tę pozycję, ale bez pominięcia pozostałych tomów. Aby zrozumieć cały sens i historię tej dwójki, konieczne jest sięgnięcie po wcześniejsze części.
"Co wydawać się może dziwne, pomimo tej niechęci, ogromnie chciałam dowiedzieć się jak cała ta historia się zakończy, w wyniku czego wciągnęłam „Prosty układ” od K A Figaro nosem." - tak brzmiały moje słowa kiedy recenzowałam pierwszy tom i nadal tak uważam. Gatunek jest mi wręcz absolutnie obcy i nie czuję potrzeby by po niego sięgać, natomiast K A Figaro sprawiła, że nie nie widzę już erotyków jako pozycji, gdzie nie robi się nic innego niż posuwa wszystko co się rusza, a nawet to, co ruszać się nie powinno.
Jeśli jesteście ciekawi tak jak ja, jak potoczyło się życie Dymitra, Łucji i ich bliskich, to zachęcam Was do sięgnięcia po tę pozycję, w której autorka namieszała całkiem sporo!
OKŁADKA
Niesamowicie cieszy mnie, że każda z części serii "Prostego układu", ma na okładce tych samych modeli. Widać jak kobieta patrzy prosto w obiektyw. Jej wzrok jest stanowczy, zdecydowany. Po jej prawej, a naszej lewej stronie mamy profil mężczyzny. Delikatnie się uśmiecha, co w przypadku naszego głównego bohatera w tej części trochę mija się z prawdą. Tak jak w poprzednich tomach, zdjęcie jest czarno białe, a dodatki mają czerwony kolor.
Grzbiet książki i tytuł to elementy, które nie zmieniają się pod względem wizualnym ani trochę. Oprawa graficzna jest estetyczna oraz przejrzysta czego nie można powiedzieć o treści tej książki i nie mam tutaj nic złego na myśli.
Czy skusicie się, by sięgnąć po tę pozycje? Dajcie znać, jeśli już ja czytaliście lub macie w planie! Zwłaszcza, że właśnie dziś, jest premiera tej książki!
MOJA OCENA
Fabuła: 4,5/5
Język: 5/5
Bohaterowie: 5/5
Zakończenie: 4/5
Wrażenia wizualne: 4/5
*Ocena ogólna: Warto przeczytać
Książkę mogłam zrecenzować na swoim blogu dzięki życzliwości wydawnictwa Lipstick Books
*ocena ogólna jest oceną SUBIEKTYWNĄ a nie średnią arytmetyczną
.jpg)
2 Comments
Dziękuję, postoję :P Nie mam nic do erotyków, ale jednak nie...
OdpowiedzUsuńP.S. Póki co próbuję rozgryźć relację Poppy i Alexa z "Ludzie, których spotykamy na wakacjach". Wkręca ;)
Ta seria była moją pierwszą serią tego rodzaju książek i jak pierwszy tom był dla mnie czymś nowym, ale też dosyć irytującym, to autorka napisała to w tak intrygujący sposób, że text to ja nosem wciągałam, ale rozumiem, że każdy może mieć swoje gusta i guściki i absolutnie to szanuje. Ja tutaj jestem tylko by pokazać swój punkt widzenia :)
UsuńJest mi niezmiernie miło, że poświęciłeś swój czas i przeczytałeś mój wpis. Dziękuję za każdy pozostawiony komentarz, za każdą radę i krytykę. Mam nadzieję, że jeszcze do mnie zawitasz czytelniku!